از خاکستر به خاکستر  آزاده ذاکری           بابک یک روز وسط نوامبر زنگ زده بود و گفته بود: «یک خواهش عجیب دارم.» خواهش عجیبش این بود که اگر بعد از جراحیِ تومور مغزیش به هوش نیامد من اختیار دارم اجازه بدهم بعد از ده روز دستگاه‌ها را قطع کنند.      «چرا حالا من؟»      «ببینمت بهت می‌گم، جزئیات بیشتری داره وکیل برات توضیح می‌ده.»      وکیلش وصیت‌نامه را …

ادامه مطلب

کم‌کم محو می‌شود  حسین آبکنار           باز برگشتم سر جای اولم! دو ساعت بود داشتم دور خودم و دورِ شهر می‌چرخیدم و موزه را پیدا نمی‌کردم. باتری موبایلم هم تمام شده بود و نه نقشه داشتم و نه می‌توانستم بهش زنگ بزنم. حوالی سِنترال پارک بودم، خیابان پنجاه‌وسومِ منهتن. می‌دانستم موزه باید همین نزدیکی‌ها باشد. خیلی دیر کرده بودم. با ناامیدی از جوانی که عینک سیاه زده بود …

ادامه مطلب

ملودی‌کا  طناز راد           امام‌جمعه با پای چپش رکاب دوچرخه‌اش را تنظیم کرد. لنگرش را انداخت روی دسته‌های دوچرخه. خودش را نزدیک کرد به ساسان. جوری که ترس و دلهره‌ی بیشتری را انتقال دهد! گفت: «کلم! حالا واسه من از موسیقی و نت سرت می‌شه. پنج‌شنبه شب قرارمون تو کوچه سربالایی با ملودی‌کای پسرخاله‌ی آقا ساسان.»      زد زیر خنده. خنده‌های کشدار هیستریکش با آن یک چشم بدون …

ادامه مطلب

آه جنیفر لوپز!  جواد صفوی           «چه فایده؟»      «چی رو چه فایده؟»      «همین دیگه... همین که...»      و دوباره همان اتفاق افتاد. از نو شمرد: «هزار و یک هزار دو هزار و سه هزار و چهار» برگشت. درست از همان نقطه‌ی قبلی ادامه داد. درست از بعد از همین «که» که گفته بود.      «فوق فوقش بریم اونجا و تو هم شانس بیاری و یه کار …

ادامه مطلب

طرز تهیه‌ی خوراک ماهیچه  سارا ماهی‌صفت           نازی عزیزم، سلام      خوشحالم که از خوراک ماهیچه­‌ای که برایت فرستادم، خوشت آمده. راستش وقتی گفتی که باردار شدی و حالت تهوع داری و نمی­‌توانی غذا درست کنی، تصمیم گرفتم برایت خوراک ماهیچه درست کنم که حسابی خودت و فرزندی که در شکم داری تقویت شوید و جان بگیرید. می­‌دانم که زیاد آشپزی بلد نیستی. پس طرز تهیه­‌اش را الان …

ادامه مطلب

غلامحسین ساعدی «مال چه قرنی بوده است؟»  سپیده نوری جمالویی           نظر به اینکه در نامه‌ی پیشین خود به صورتی مبسوط که مبسوط‌تر و مشروح‌تر از آن ممکن نبود و نیست و نخواهد بود و اگر هست در توان بنده نیست، نوشتم -و خدمت‌تان عرض کردم- که امکان ندارد در یک متنِ ششصدهزار کلمه‌ای، یک واژه، تنها یک واژه، آن هم چنین واژه‌ای -که صغیر و کبیر به …

ادامه مطلب

با رنگ بژ و هر چیز دیگری  فیروزه حاجی فتاحی           همان‌طور که یک جایی یا موقعیتی را توصیف می‌کنند؛ یا مثلاً شهری را، یک شهر معمولی و کوچک یا شهری مثل پراگ را؛ پراگ زیبا و مجلل، پراگ بورژوازی و دوران کمونیسم، پراگ کودکی و جنگ با آن کوچه پسکوچه‌های تنگ و باریکش با آن پستی و بلندی‌هایش با مردمش، من هم می‌خواهم آن خانه را توصیف …

ادامه مطلب

مرگ  هنگامه عباسی سیرچی           اتاق رنگ سبز کمرنگی داشت. رنگ پرده‌ها همخوان بود با رنگ دیوار ولی راه‌راه‌های کرِم و قهوه‌ای و سبز روشنش از دیوار متمایزش می‌کرد. این ترکیب رنگ‌ها آرامم می‌کرد ولی دیوار روبه‌رو‌ پر بود از دستگاه‌هایی که دائماً خطوط زیکزاکی می‌کشیدند ‌و صداهایی یکنواخت بی‌وقفه توی اتاق پخش می‌شد.       چیزی روی صورتم‌ بود مثل ماسک ولی به شکل حصاری همه‌ی صورت و ‌چشم و‌ پیشا‌نی‌ام …

ادامه مطلب

غفورٌ رحیم، شدید العقاب  محمدرضا موسوی           فوقِ فوقش یکی دو بهانه –آن‌هم نیم‌بند و سُست– می‌شد جور کرد. نمی‌شد. اگر می‌شد، قطره‌ قطره اشک‌های لیلاخانم را در لحظه‌ی گرمیش برای او می‌آوردم شاید افاقه می‌کرد و بازمی‌گشت. نمی‌خواست. یا جعبه‌ی خالی‌ای می‌گذاشتم جلوش و می‌گفتم: پروانه، این جعبه خالی نیست؛ همه‌ی حرف‌های ناگفته‌ی عزت‌الله‌خان توشه! شاید هم می‌کرد. شاید افاقه می‌کرد. اما اگر زندگی‌اش را دوست دارد …

ادامه مطلب

شین  روجا بهبهانی           «شما یه جوری یه هفته‌ست چنبره زدی تو مغازه و اینجا شده پاتوقت و دفترت و جای خودت که من اصلاً نخوامم باید بهت جواب پس بدم. باید دست کنم تو دخل دسته‌چک رو بکشم بیرون و اجاره‌ی عقب‌افتاده‌ی سه ماه رو بدم مثلاً... بعد عوضش تو... آقای... آقای... آها... آقای مکانی... آقای امکانی... بله آقای امکانی حتی برگه‌ی تفتیشت رو به من نشون …

ادامه مطلب